دلم باران
دلم دريا
دلم لبخند ماهی ها
دلم اغوای تاکستان به لطف مستی انگور
دلم بوی خوش بابونه می خواهد
دلم يک باغ ِ پر نارنج
دلم آرامش ِتُرد وُ لطيف ِ صبح شاليزار
دلم صبحی
سلامی
بوسه ای
عشقی
نسيمی
عطر لبخندی
نوای دلکش تارو کمانچه
از مسيری دورتر حتی
دلم شعری سراسر دوستت دارم
دلم دشتی پر از آويشن و گل پونه می خواهد
دلم مهتاب می خواهد که جانم را بپوشاند
دلم آوازهای سرخوش مستان ِ بی دل
نيمه شب ها زير پوست مهربان شب
دل ای دل گفتن شبگردهای عاشق ِديروز
دلم دنيای اين روز من و ما را
به لطف غسل تعميد کشيش عشق
از اول مهربان تر شادتر آبادتر
حتی بگويم زيرو رو وارونه می خواهد
دلم ....

‌#بتول_مبشری

دلم از داغ نامردی؛
نسیمی سرد میخواهد
میان قحطی مرهم؛
دلی هم درد میخواهد
مگر یادت نمی آید؛
در آغاز محبت ها
شبی گفتم در گوشت؛
"رفاقت مرد میخواهد"...

دلم رو سپردی به طوفان به آتش

کبوتر ندادم که پر پس بگیرم...

روزگاریست که سودای بتان دین من است

غم این کار نشاط دل غمگین من است

دیدن روی تو را دیده جان بین باید

وین کجا مرتبه چشم جهان بین من است

یار من باش که زیب فلک و زینت دهر

از مه روی تو و اشک چو پروین من است

تا مرا عشق تو تعلیم سخن گفتن کرد

خلق را ورد زبان مدحت و تحسین من است

دولت فقر خدایا به من ارزانی دار

کاین کرامت سبب حشمت و تمکین من است

واعظ شحنه شناس این عظمت گو مفروش

زان که منزلگه سلطان دل مسکین من است

یا رب این کعبه مقصود تماشاگه کیست

که مغیلان طریقش گل و نسرین من است

حافظ از حشمت پرویز دگر قصه مخوان

که لبش جرعه کش خسرو شیرین من است

آن شب که دلی بود به میخانه نشستیم...

آن عهد که بستیم به پیمانه شکستیم...

ای فاتح هر قلب همان طور که گفتی...

ما عهد شکستیم ولی دل نشکستیم

دلت که از آدم ها گرفت غصه ها را فرو ریز در گنجینه دل،
ببخش و فراموش کن بدی ها را!
مثل همیشه بگذار برای روزی که خدا می آید!
بگذار خدا بیاید و بپُرسد،
مرهم بگذارد، ناز بخرد و تا بخواهی گله کنی
به آغوش بگیرد و بگوید میدانم...

دلم شکست ! عیبی ندارد شکستنی است دیگر ، می شکند !
اصلا فدای سرت ، قضا و بلا بود از سرت دور شد !
اشکم بی امان می ریزد ، مهم نیست ، آب روشنی است !
خانه ات تا ابد روشن عشق من . . .

اللّهُــــــــم...

إنی أستودعک قَلبـــ♥ـــی

فلا تَجعل فیه أحدٌ غیرکــــــــــــ...

خدایـــــا...

قَلبَــــ♥ــم را بِه تـــــــــو می سِپارَم

پَس دَر آن هیچ کَســـــــــی جز خـــــــــودِت را قَرار نَده...

دلـــَـــم

در حســـرت یــک کلمـــه مــاند

وقتـــی رفتـــم ُ نـگفتـــی

” بمــــــان “