يك روز

او هم

معنای"بی محلی" را ميفهمد

بگذار اكنون

با "هم محلی هايش" خوش باشد .

. اگہ یک روز پسردار شدم ...
دستشو ميگيرم ميبيرم عروسك فروشی،
ميگم هركدومو دوس داري انتخاب كن.
بهش ياد ميدم اين عروسك انتخاب خودشه،
پس بايد دوسش داشته باشه،
بهش ياد ميدم دنيای پسرونش فقط ماشين بازی نيست ،
بلكه بهش قول ميدم جايزه خوب نگه داری كردن از عروسكش يه ماشينه.

چون نميخوام وقتی بزرگ شد با ماشين دنبال عروسك بگرده و فكر كنه جايزه ماشين داشتنش يه عالمه عروسکه ،
        که یکی براش بخنده ،
                   اون یکی براش برقصه،
                               یکی براش گریه کنه
بهش ياد ميدم اگه بهترين انتخاب رو كرد و مراقب انتخابش بود،
                          به بهترينا ميرسه.
اينارو بهش ميگم تا "پسرم" يه مرد بشه، نه يه نامرد!!!!.

سخته درسم…

رسیده وقت رفتن…

به سر امتحانی که میدونم تهش ردم…

حس میکردم حرفای استاد با درسخوناشه…

اونجا بود که فهمیدم این قصه اولاشه…

وقت امتحانو خراب کردن به برگمه…

و خودت میدونی که خراب کردم الکی جو نده…

حرفای خونوادمم که نمک زخممه…

و تنها دلخوشیمم ترم های بعدمه…

و باز منمو حسرت یه نمره ی بیست…

که استاد بنویسه، تو گوشه ی لیست…

میدونی چند بار افتادم برای یه درس بگذریم…

دیگه بیست گرفتنشم برام مهم نیست…

توکه میدونستی دانشجوی ترم آخرتم …

بگو با من دیگه چرا د آخه نوکرتم

بدترين شكل دلتنگي براي كسي آن است

 كه در كنار او باشي

و بداني هرگز به نخواهي رسيد . . .

روزگاریست که سودای بتان دین من است

غم این کار نشاط دل غمگین من است

دیدن روی تو را دیده جان بین باید

وین کجا مرتبه چشم جهان بین من است

یار من باش که زیب فلک و زینت دهر

از مه روی تو و اشک چو پروین من است

تا مرا عشق تو تعلیم سخن گفتن کرد

خلق را ورد زبان مدحت و تحسین من است

دولت فقر خدایا به من ارزانی دار

کاین کرامت سبب حشمت و تمکین من است

واعظ شحنه شناس این عظمت گو مفروش

زان که منزلگه سلطان دل مسکین من است

یا رب این کعبه مقصود تماشاگه کیست

که مغیلان طریقش گل و نسرین من است

حافظ از حشمت پرویز دگر قصه مخوان

که لبش جرعه کش خسرو شیرین من است

ﺍﺯ ﺭﻭﺯﮔــــــــــــﺎﺭ ﭘﺮﺳﯿﺪﻡ :       

 ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺯﻧﺪﮔــــــــــــﯽ ﺍﺣﺴﺎﺳــــــــــــﺎﺗﻢ

 ﺑﺎﺯﯼ ﮐـــــﺮﺩﻥ    

      ﭼــــــــــــﻪ ﮐﻨﻢ؟؟؟؟؟   

    ﮔﻔــــــﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣـــــﻦ ﻭﺍﮔـــــﺬﺍﺭ ﮐﻦ ﮐﻪ

 ﭼــــــــــــﺮﺥ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺑــــــــــــﺎلا ..... ﻭ .....

 پاییــن ﺩﺍﺭﺩ ...